วันศุกร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2558

จากหลวงพระบาง - เวียงจันทน์



เที่ยวลาวในบล๊อกที่แล้ว เราพาท่านไปชมถ้ำติ่ง ต่อด้วยชมสินค้าหัตถกรรมที่บ้านซ่างไหและบ้านผานมก่อนที่จะเข้าเมืองไปชมเฮือนมรดกโลก หรือ "เฮือนจัน" ซึ่งเป็นบ้านแบบชาวไทลื้อ ที่ไม่ฝังเสาบ้านลงไปในพื้นดิน แต่ตั้งอยู่บนก้อนหิน

มาบล๊อกนี้ซึ่งจะเป็นการรีวิว "จากหนองคาย สู่เชียงขวาง และหลวงพระบาง" เป็นบล๊อกสุดท้าย เราจะพาท่านเดินทางผ่านถนนสายใหม่ ที่ตัดออกจากเมืองกาสีออกไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ก่อนไปบรรจบกับถนนสายที่ 4 (เซียงเงิน - ไซยะบุรี) ที่บ้านพงดง ซึ่งหลังจากมีถนนสายนี้แล้ว ทำให้การเดินทางจากเวียงจันทน์ - หลวงพระบางทำได้รวดเร็วขึ้น เพราะรถไม่ต้องไปไต่เขาสูงช่วงมืองกาสี - กิ่วกะจำ .... และถนนสายตัดใหม่นี้จะผ่านช่วงเขาสูงอยู่ระยะหนึ่ง ทำให้เห็นวิวข้างทางสวยงามมาก ว่ากันว่าเหมือนสวิตเซอร์แลนด์เลยล่ะ




แผนที่การเดินทาง...ตามเส้นทางสายใหม่


วันที่ 10 ตอยเช้าเราให้รถมารับเราไปตักบาตรพระในช่วงเช้าอีกครั้ง (พระจะออกมารับบาตรประมาณ 0600 น.) หลังจากนั้นเราก็กลับมาทานอาหารเช้าที่โรงแรมวันซะนะ หลวงพระบาง ก่อนที่จะเช็คเอ๊าท์ออก และเดินทางกลับเวียงจันทน์ ซึ่งวันนี้เราเลือที่จะเดินทางตามเส้นทางสายใหม่ (แต่เสียดายภูเพียงฟ้าอยู่นิดๆ เพราะอยู่ในทางเดิม .... ชมภาพในบล๊อก)

รถเราออกจากหลวงพระบาง พอถึงเมืองเซียงเงินก็เลี้ยวขวาลงไปทางไซยะบุรี ตามเส้นทางหมายเลข 4 จนไปถึงทางแยกบ้านพงดง ซึ่งถนนส่วยใหญ่ช่วงนี้อยู่บนไหล่เขาไม่สูงมากนัก ถนนดูใหม่ๆอยู่ รถจึงทำเวลาได้พอควร พอถึงบ้านพงดง เราเลี้ยวซ้าย ช่วงนี้รถจะไต่เขาขึ้นไปเรื่อยๆ บางช่วงมีหมอกลงหนาจัด พอเลยช่วงหมอกหนา จะเป็นช่วงรถวิ่งบนยอดเขา ได้วิวแบบที่เห็นครับ ซึ่งของจริงสวยกว่านี้มาก

จากทางแยกบ้านพงดง ขึ้นเขาเจอหมอกหนา


บนเขาสูงเจอวิวแบบสวิตเซอร์แลนด์


พอรถขึ้นถึง้ดานบนของเขา ซึ่งมักเรียกกันว่าหลังแป เราจะได้เจอภาพข้างๆทางสวยงามมาก จะว่ากันไปแล้วเหมือนกับสวิตเซอร์แลนด์เลยล่ะ .... ลักษณะเขาทั่วไปเป็นเขาหัวโล้น มีทุ่งหญ้าเขียวขจีและปกคลุมด้วยเมฆหมอก ตัดกับท้องฟ้าที่ยังมองเห็นพื้นสีฟ้าอยู่บางแห่ง บรรยาไม่ถูกครับ แต่มีความรู้สึกว่าอยากอยู่ที่นั่นนานๆ ที่จุดชมวิวอีกแห่งเราเลี้ยวรถเข้าไจะเก็บภาพ แต่เสียดายมากวัน วันนั้นพื้นที่ด้านล่างถูกปิดกั้นด้วยม่านหมอก .... เลยได้ภาพแค่ที่เห็นมาฝาก แต่เสียดายถ่ายออกมาไม่สวยเหมือนสถานที่จริงครับ







ร้านขายส้มข้างทางก่อนถึงเมืองกาสี


ถนนสายใหม่จะตัดเข้ามาเจอถนนหมายเลขที่ 13 ที่เมืองกาสี จากนั้นก็ใช้เส้นทางเดิมเข้าสู่วังเวียงและนครเวียงจันทน์ ... ซึ่ง ณ วันที่เดินทางผ่านสภาพถนนสาย 13 ไม่ค่อยดีนัก แต่วิวสองข้างทางยังสวยงามเหมือนเดิม



ผาฮ่อม .... มีขายของป่า



จากเมืองกาสีจะไปผาตั้งและวังเวียง จะเป็นช่องเขาที่มีหน้าผาอยู่สองด้าน รถใหญ่ๆจะมาพักกันที่นี่ก่อนขึ้นเขา ตรงนี้เลยกลายจุดขายของป่าของชาวบ้าน เขาจะมาตั้งเพิงขายในข้างทางแบบบ้านเรา สิ่งที่นำมาขายมีตั้งแต่ สัตว์ป่าหายากเกือบทุกชนิด น้ำมันเลียงผา ปูหิน และเนื้อฟาน (เก้ง)

เดี๋ยวนี้เห็นร้านอาหารป่าอยู่บริเวณนั้นหลายร้าน นั่งรถมาเหนื่อยพักตรงนี้บ้างก็ดีครับ นอกจากนั้น ข้างทางท่านจะเห็นหน้าผาสูงชันซึ่งเรียกว่า "ผาฮ่อม" (อ่านเรื่องในบล๊อก)



 
ผาตั้ง..ก่อนถึงเมืองวังเวียง


ก่อนเข้าวังเวียง (ถ้ามาจากทางเมืองกาสี) จะเจอสะพานข้ามน้ำซอง ถ้าเราไปยืนบนสะพานจะเห็นวิวภูเขาหินปูนตั้งตระหง่านอยู่ ซึ่งเขาลูกนี้เรียกว่า "ผาตั้ง" ด้านหลังจะเป็นวิวเขาหินปูนเรียงกันเป็นชั้นๆ ทำให้ภาพที่มองเห็นสวยงามไม่แพ้ธรรมชาติ ณ ที่ใดๆ เอกสารแนะนำการท่องเที่ยวมักจะเอาภาพนี้ขึ้นโฆษณาอยู่บ่อยๆ .... ถ้าผ่านมาถึงตรงนี้ ไม่ควรพลาดที่จะเก็บภาพนะครับ



ข้ามน้ำซองไปร้านอาหาร


จากตรงนี้เราก้เดินทางสู่เมืองวังเวียง (อ่านเรื่องวังเวียงในบล๊อก) ซึ่งเป็นเมืองหลักของแขวงเวียงจันทน์ เราแวะทานมื้อเที่ยงริมน้ำซองก่อนเข้าเมืองวังเวียง ร้านอาหารจัดเป็นแบบสวนอาหารเหมือนในบ้านเรา มีอาหารพวกปลา และอาหารตามสั่งรวมทั้งส้มตำด้วย ด้านหลังของร้านอาหารจะเป็นเขาหินปูนสูงชัน มีถ้ำให้นักท่องเที่ยวไปชมด้วย


น้ำซองยามบ่าย


ล่องเรือคายัคเข้าสู่เมืองวังเวียง


วิวน้ำซองยามบ่าย



วังเวียง
“กุ้ยหลินเมืองลาว”

เมืองที่เต็มไปด้้วยธรรมชาติ ทิวเขา สายน้ำซอง ไร่นาแบบขั้นบันได และหมู่บ้านชนพื้นเมืองเผ่าต่างๆ ซึ่งนักท่องเที่ยวต่างชาติต่างหลงไหลแวะเวียนกันมาท่องเที่ยวอย่างไม่ขาดสาย

วังเวียง เมืองแห่งธรรมชาติ ทัศนียภาพอันงดงามตระการตาของทิวเขา ไร่นาแบบขั้นบันได และหมู่บ้านชนพื้นเมืองเผ่าต่างๆ ของลาว เช่น ลาวสูง ลาวเทิง ลาวม้ง ไทลื้อ ชมความยิ่งใหญ่ของขุนเขาที่เต็มไปด้วยป่านานาพันธุ์ที่ขึ้นตามธรรมชาติ นักท่องเที่ยวต่างขนานนามว่า “กุ้ยหลินเมืองลาว”

ที่ตั้ง ตัวเมืองวังเวียง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำซอง ห่างจากเมืองหลวงกรุงเวียงจันทน์ 154 กิโลเมตร และห่างจากเมืองหลว


เมืองวังเวียงยามบ่าย


 
น้ำซองช่วงเมืองวังเวียง


จะว่าไปแล้ว เมืองวังเวียงนี้กลายเป็นเมืองท่องเที่ยวยอดนิยมของชาวตะวันตกไปแล้ว ร้านรวงในเมืองมีบริการอินเตอร์เนท และอาหารในแบบฝรั่งมากมาย กิจกรรมหลักๆของการมาเที่ยวที่นี่ก็มีตั้งแต่ ล่องเรือคายัคตามลำน้ำซอง ... คราวก่อนที่เรามาที่นี่เราก็ไปล่องมาเหมือนกัน โดยเขาไปปล่อยไว้ที่ต้นน้ำห่างจากวังเวียงขึ้นไปหลายกิโลเมตรเหมือนกัน แล้วให้เราพายเรือลงมาตามน้ำ ซึ่งสายน้ำก็ไม่เชี่ยวและลึกมาก นอกจากบางแห่งที่เป็นวัง หรือแอ่ง พักทานอาหารกลางวันระหว่างทาง และล่องต่อโดยมาถึงวังเวียงช่วงบ่ายๆ ... นอกจากนั้นยังมีล่องห่วงยางรถยนต์ เดินป่าชมถ้ำ เดี๋ยวนี้เพิ่มจักรยานเข้าไปอีก


น้ำซองด้านล่างเมืองวังเวียง


ท่าเรือคายัค...เจ้าของเรือกำลังนำเรือไปเก็บ 


ตลาดปลาท่าเรือบนเส้นทางกลับเวียงจันทน์



เราออกกจาดกเมืองวังเวีย เดินทางต่อเข้าเวียงจันทน์ ระหว่างทางผ่านหมู่บ้านท่าเรือ ซึ่งก็มีผลิตภัณฑ์พวกปลาน้ำจือขาย เช่น ปลาส้ม ปลากตากแห้ง ต่างๆ เราแวะซื้อกลับบ้านกันพอสมควร ก่อนเดินทางเข้าเวียงจัน และออกสู่ด่าน ตม. ประมาณ 18.00 น. ก่อนข้ามไปที่หนองคาย

ทริปลาวคราวนี้ได้เดินทางเป็นวงกลมใหญ่ จากเวียงจันทน์ ปากซัน โพนสวรรค์ (เชียงขวาง) ภูคูน กิ่งกระจำ หลวงพระบาง ถ้ำติ่ง .... จากนั้นเดินทางกลับหนองคาย ตามเส้นทางในบล๊อกนี้ครับ นับว่าเป็นการเดินทางที่สนุก เพราะทริปนี้เราไปกันเพียงญาติพี่น้อง ทำ และเที่ยวตามที่เราอยากไป สนุกและได้ทำบุญด้วย


ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านตลอดทริปครับ


ลาด้วยภาพน้ำซองที่วังเวียง ภาพนี้ครับ



__________________________








ไม่มีความคิดเห็น: